مارادونا؟ خدا عابدزاده را نگه دارد

مارادونا بی‌گمان تک‌ملیتی نیست. او به گردن همه فوتبال‌دوستان دنیا حق دارد اما طبیعتا بیشترین سهم را از این اسطوره، خود آرژانتینی‌ها می‌برند. ژست و پز و افتخارش هم مال آنهاست. حتی دست خدا هم برای قهرمان کردن آلبی‌سلسته از آستین دن‌دیگو بیرون آمد. من اما ترجیح می‌دهم بعد از همه مرثیه‌ها در سوگ مارادونا، برای سلامتی و طول عمر آن لبخند دلربا بر صورت احمدرضا عابدزاده دعا کنم؛ برای رهبر تیمی که خودجوش‌ترین شادی خیابانی و سراسری مردم این کشور را در همه این سال‌ها رقم زد.

۱۵ آذر ۹۹ - ۸:۳۰

نه؛ تو عابدزاده نبودی!

مشکل اینجاست که بوسنیچ «عابدزاده» نبود. همه چیز در مهارت‌های فنی خلاصه نمی‌شود که البته دروازه‌بان ایران از این نظر هم چیزی کم نداشت. عابدزاده بمب روحیه بود ... بی‌خود نیست که سرمربی استرالیا در پایان مسابقه خیلی کوتاه گفته بود: «به دروازه‌بان‌شان باختیم. دروازه‌بان‌شان...»

۱۱ آذر ۹۹ - ۱۰:۳۵